Editorial (September 2017): Turismo ay Mahalaga

EDITORIAL: Turismo ay Mahalaga

Alam po natin na ang Bayambang ay walang masasabing tourism industry na gaya ng ibang bayan dahil wala naman tayong bundok at beach. Kaya’t kailangan nating maging mas malikhain upang sa ganun ay kahit papaano ay makapaghikayat tayo ng mga turista sa Bayambang.

Minsan may nagkomento sa atin ng ganito: “Bakit ninyo inuuna iyan, sa halip na mga mas importanteng mga bagay?” Ang sagot diyan ay sapagkat importante ang turismo. Ang turismo ay isang kalugod-lugod ngunit kumplikadong paksa dahil napakalawak ang sakop nito, ngunit kapag ating sinuring maigi ay marami palang dulot na kabutihan.

Kapag may turismo, maeenganyo tayong pagandahin at linisin ang ating bayan, pagandahin ang plaza, magtanim ng maraming puno at mga bulaklak sa gilid ng daan. Ibig sabihin nito’y kinakailangan nating maging isang disiplinadong bayan at may pagpapahalaga sa kalikasan. Kinakailangan din nating maging marunong sa pag-estima ng panauhin.

Sa turismo, kinakailangan nating ayusin ang ating imprastraktura at utilities – ang mga baku-bakong daan, mabahong palikuran, magulong palengke, masikip na terminal, pantay-sinding ilaw, mabagal na internet connection, maruming tubig, atbp.

Kailangan ding maayos ang ating trapiko at hindi barumbado at abusado ang ating mga bus, jeepney, at tricycle drivers, kundi malaking pagkayamot ang idudulot nito sa ating mga bisita.

Sa turismo, kinakailangan nating palakasin at lalong pagyamanin kung ano ang meron tayo. Saan nga ba kilala ang Bayambang, kundi una ay sa pagiging isang makasaysayang bayan nito – the 5^th capital of the Philippines sa panahon ni Aguinaldo. Sa larangan ng kultura, dito galing ang binasuan dance. Sa larangan ng culinary arts, kilala tayo dahil sa burong isda, sa inihaw na bangus at malangsi, sa ating Guinness Book longest barbecue record, sa sibuyas at mais, sa ilang kakanin tulad ng deremen at gipang. Iyan ang ilan lamang sa mga kailangan nating pagyamanin.

Kailangan din nating suportahan ang mga tourism-oriented establishments dahil meron din naman tayong kaunting mall, hotel, resort at restaurant sa Bayambang – ang Urduja, Ariel and Fe, Royal Mall, atbp.

Kailangan din nating itampok ang mga maliliit na homegrown businesses natin para magkaroon ng isang Pasalubong Center na maipagmamalaki. Sa ngayon, naririyan ang bottled odorless buro sa PSU, rice cracker sa Sancagulis, peanut butter sa Tococ, organic lemongrass juice sa Mangayao, atbp.

Ang turismo ay pumupukaw sa ating isipan upang mag-imbento ng mga bago at malikhaing atraksiyon. Naging aral sa atin ang ating proyektong Paskuhan sa Bayambang noong nakaraang taon. Wika nga nila, “If you build it, they will come.”

Sa turismo, nakapaghihikayat tayo ng maraming negosyo at mangangalakal, at dulot nito ay ang pagdating ng maraming de kalidad na trabaho para sa ating mamamayan.

Ang turismo ay isang multidimensional na paksa, at sa lawak ng sakop nito, nahihikayat tayong pagtuunan ng pansin ang lahat ng aspeto ng ating buhay bilang isang bayan. Iyan ang dahilan kaya’t tayo ay gumagastos para sa turismo. Ganoon ito kahalaga.

Kaya’t nananawagan ang LGU Bayambang sa lahat ng ating mga kabababayan na magtulungan tayo upang iangat ang ating bayan sa lebel ng isang tourist town. Ang simpleng bagay na di pagtatapon ng kalat sa daan ay malaking tulong na sa pagsulong ng ating turismo. Lahat may magagawa, at kayang-kaya natin ito kung tayo ay sama-samang magsusulong sa naturang adhikain.